'Voorburg is Voorburg niet meer'

In dit artikel:

M. Ros, die 41 jaar in Voorburg heeft gewoond (aan de Plaats van Middendorp), vertelt dat zij en haar partner drie jaar geleden uit de gemeente vertrokken en het vertrek als een soort emigratie ervaren. Ze hadden er een fijn huis, veel groen en zelfs een bedrijf, maar zagen de stad in de loop der jaren sterk veranderen. Volgens haar verslechterde de sociale sfeer na de annexatie door Den Haag: nieuwe, vaak oppermachtige bewoners (yuppies), vandalisme en overlast namen toe. Schade aan hun auto door spelende kinderen, streng beschermende ouders, en een buurtconflict dat uitmondde in geweld van een buurman maakten samenleven moeilijk; gesprekken liepen vast en de politie moest steeds vaker ingrijpen.

Grote bouwprojecten zoals de uitbreiding rond de Binckhorst en de komst van duizenden woningen leidden volgens haar tot drukte, weinig extra voorzieningen in Voorburg zelf en gevaarlijke verkeerssituaties (o.a. de Prins Bernhardlaan), waardoor veilig fietsen minder mogelijk werd. De combinatie van overlast, parkeerproblemen en een veranderde buurt deed hen besluiten te verhuizen.

Ze wonen nu in het Land van Maas en Waal, waar ze een rustig huis met eigen garage hebben, vriendelijke buren treffen en van hun pensioen kunnen genieten zonder parkeerperikelen of betaalde vergunningen. Ze benadrukt geen spijt te hebben van de stap, maar houdt haar nieuwe adres om persoonlijke redenen geheim. Ze nodigt anderen met emigratiegevoelens uit om te mailen.