'Ik ben een vreemde geworden in mijn eigen straat in Essesteijn'

In dit artikel:

Een anonieme 61‑jarige bewoner van Essesteijn (Leidschendam‑Voorburg) schrijft naar aanleiding van eerdere berichtgeving over toenemende emigratiegevoelens dat zij zich al jaren niet meer thuis voelt in haar eigen buurt. Volgens haar zorgen de grote instroom van expats, asielzoekers, statushouders en arbeidsmigranten voor een vreemde sfeer: veel mensen spreken geen Nederlands, mengen zich niet met buurtgenoten en houden vast aan eigen leefwijzen, wat botst door kookluchtjes, lawaai en gebrek aan aanpassing. Tegelijk ervaart ze een afnemende handhaving en overlast door “aso’s” die de toon zouden zetten.

Ze hekelt ook de sterke verstedelijking: voormalige scholen, kerken en weilanden plaatsgemaakt voor woningen en de komst van een mall die volgens haar meer verkeer, stank en drukte brengt. Het gevolg is volgens haar 24/7 geluidsoverlast, minder groen, verwaarlozing en zwerfafval, wat stress en verlies van buurtgezelligheid veroorzaakt.

De briefschrijfster begrijpt waarom mensen vertrekken en zou zelf ook weg willen indien mogelijk. Ze tekent als “bezorgde inwoner” en verzoekt anoniem te blijven. Opmerking: de genoemd cijfers en indrukken zijn persoonlijke waarnemingen en worden in de brief niet met feitelijke bronnen onderbouwd; vergelijkbare zorgen spelen vaker in gemeenten die te maken hebben met snelle bevolkings‑ en woningdynamiek.