De Vlietlijn: Raadpleging of Schijnvertoning?

In dit artikel:

M. Peters hekelt de lopende raadpleging rond de Vlietlijn — het infrastructurele en openbaar‑vervoerproject tussen Den Haag, Rijswijk en Leidschendam‑Voorburg — en noemt die procedure een schijnvertoning. Volgens Peters is de enquête sterk gestuurd: wie afwijkt van het gewenste antwoord krijgt te horen dat een alternatief “niet past in de plannen” of “te duur” en wordt vervolgens uit het proces gedrukt. In plaats van echt draagvlak te meten, zou de exercitie bedoeld zijn om politieke en financiële keuzes van MRDH, de betrokken wethouders, provincie en het projectbureau te legitimeren.

De briefschrijver wijst erop dat Populytics, ingehuurd voor het onderzoek, functioneert als uitvoerder van deze gemanipuleerde raadpleging. Van de 8.000 uitnodigingen en de groots opgezette campagne met reclameborden en QR‑codes blijft volgens Peters weinig meer over dan een massale, maar inhoudsarme responsactie. Bewoners krijgen bovendien weinig tijd om te reageren op een rapport van ongeveer 1.200 pagina’s en moeten tegelijkertijd meepraten over andere lokale dossiers, waardoor echte inspraak volgens hem niet mogelijk is.

Peters verwijst ook naar een eerder moment — rond 2017 toen wethouder Van Eekelen nog aan zet was — waarop een breed gedragen enquête volgens bewoners georganiseerd had kunnen worden, maar dat toen werd gemist. Ondertussen zou de gemeente gewoon doorwerken aan haar eigen plannen (zoals de discussie rond de Julianabaan en verwijzingen naar de Mall of the Netherlands), terwijl de inbreng van bewoners in de la belandt. De briefschrijver benadrukt dat inwoners vaak meer lokale kennis hebben dan bestuurders, maar niet serieus worden gehoord.

Kort samengevat: de klacht is dat de Vlietlijn‑raadpleging niet neutraal is, belangen en beslissingen vooraf zijn bepaald, en dat echte burgerparticipatie plaatsmaakt voor een gestuurde legitimatiecampagne.